De Belgische filmcomponist Peter Baert schreef de soundtrack voor ’The Water Man’, het regiedebuut van ’Selma’-acteur David Oyelowo. Een verhaal over geluk afdwingen, reclamejingles en Oprah.

Peter Baert staart wat onwezenlijk naar de poster van ‘The Water Man’ op zijn computerscherm. ‘Een Hollywoodscore is nooit de ambitie geweest, omdat je ervan uitgaat dat zoiets onbereikbaar is’, zegt hij met pretogen. We zitten met de 51-jarige West-Vlaming in Brussel in een van de vier geluidsstudio’s van zijn bedrijf Raygun. In een andere studio wordt de laatste hand gelegd aan spotjes voor De Warmste Week van Studio Brussel. Het productiebedrijf van Baert en zijn vrouw maakt al 15 jaar radiospots, muziek en jingles voor reclamebureaus en grote merken. Hun jongste grote contract is de nieuwe jingle van Proximus.

Daarnaast is de West-Vlaming actief als soundtrackschrijver. Zijn bekendste wapenfeiten waren tot dusver van Belgische makelij, met ‘Façades, ‘Ademloos’ en ‘En toen was het stil’, een docureeks over de overlevenden van de terreuraanslagen van 2016. Nu is er zijn eerste Hollywoodsoundtrack. Baert componeerde de muziek voor ‘The Water Man’, het regiedebuut van David Oyelowo.

De Britse acteur met Nigeriaanse roots is een grote naam in Hollywood. Hij speelde Martin Luther King in ‘Selma’, had een hoofdrol in ‘The Midnight Sky’ van George Clooney en bijrollen in ‘Interstellar’, ‘Rise of the Planet of the Apes’ en ‘A Most Violent Year’. Hij mag zich ook een intimus van Oprah Winfrey noemen. Dankzij de mondiale biechtmoeder kreeg Oyelowo de hoofdrol in ‘Selma’.

Het productiehuis van Oprah zette mee de schouders onder ‘The Water Man’. In de avonturenfilm regisseert Oyelowo zichzelf als de vader van een hoogbegaafd kind wiens moeder aan een ongeneeslijke kanker lijdt. De elfjarige jongen wil zijn moeder redden en rent van huis weg om een mythisch wezen, de 'waterman', te vinden dat de kracht zou bezitten om de dood te slim af te zijn. De zeer aanwezige soundtrack van Baert is een avontuurlijke mix van klassieke orkestraties, piano- en elektronische muziek en Afrikaanse percussie. Voor bepaalde scènes manipuleerde hij het geschreeuw en gezucht van de ‘waterman’ en de ongeneeslijk zieke moeder uit de film.

De samenwerking is een verhaal van door Baert afgedwongen geluk en Oyelowo die op zijn buikgevoel vertrouwt. Baert ontmoette de Brit in april 2018 toevallig in zijn audiostudio. De acteur was in Brussel voor opnames van de televisieserie ‘Les Misérables’. Tussendoor moest hij een luisterboek inspreken en zijn agent stuurde hem naar Raygun. ‘Er was maar één sound engineer aanwezig, dus heb ik het gedaan’, herinnert Baert zich. ‘Toevallig had ik ‘Selma’ net gezien. Ik vertelde David dat dit mijn hoofdberoep maar filmmuziek mijn grote passie is.’

Omdat het nog een ruw script was, maakte Baert zelf thema’s voor ieder personage en koos hij de scènes waarbij volgens hem muziek hoorde. Drie maanden later had hij een demo van een halfuur klaar.

Baert mocht hem muziek opsturen. 'Ik dacht dat het daarbij zou blijven. Later las ik op IMDb (Internet Movie Database, red.) dat Oyelowo bezig was aan een film over een jongen die zijn moeder wilde redden van kanker. Ik heb zelf mijn moeder verloren aan kanker, dus ik mailde hem dat het thema me daardoor aansprak en vroeg of ik een demo mocht maken.’

De Hollywoodacteur antwoordde met het scenario van ‘The Water Man’. Omdat het nog een ruw script was, maakte Baert zelf thema’s voor ieder personage en koos hij de scènes waarbij volgens hem muziek hoorde. Drie maanden later had hij een demo van een halfuur klaar. Die zette hij op een website waarvan hij het adres naar Oyelowo mailde. Telkens wanneer die naar de muziek luisterde, kreeg Baert een traffic alert op zijn smartphone. Hij zag de acteur langzaam maar zeker verliefd worden op zijn composities. ‘Met Kerstmis zat hij in Londen en merkte ik dat hij veel aan het luisteren was. Op een bepaald moment stuurde hij een mail: ‘Music is beautiful. Can’t stop listening.’ Toen begon mijn hoop te groeien.’

De studio had echter al voor een Amerikaanse componist gekozen.  Een grote naam die Baert liever niet in de krant wil. Maar Oyelowo overtuigde zijn producers om voor de onbekende Belg te gaan. ‘Op een maandag belde hij me: ‘Ik heb de andere componist ontslagen. Zie je het nog altijd zitten?’ Ik antwoordde: ‘David, ik heb twintig jaar op dit telefoontje gewacht. Dus, ja, ik ben er klaar voor.’’

Een week na dat verlossende telefoontje vloog Baert naar Hollywood. Oyelowo reed hem mee naar zijn afspraken. ‘Alleen bij Angelina Jolie moest ik in de auto blijven zitten’, grijnst hij. Bij de première van ‘Motherless Brooklyn’ stond hij naast Radiohead-zanger Thom Yorke op de rode loper. ‘Toen ik de volgende dag met mijn step over Sunset Boulevard roetsjte, dacht ik toch even: ‘What the fuck?’’

Moeders

Terug thuis bij zijn gezin verwerkte Baert de demo van dertig minuten tot vijf kwartier sibillijnse soundtrackmuziek. Zijn vrouw was zijn eerste klankbord. ‘Haar feedback sloot meestal aan bij de commentaar van David.’ Ook zijn dochters luisterden af en toe mee. ‘Het was zalig om de muziek voor een familiefilm te schrijven met mijn eigen familie zo dicht bij me.’

‘Ik kan me sterk identificeren met Gunner (het jongetje in de film, red.). Als kind bouwde ik ook kampen in de bossen. Ik snapte zijn pijn. Mijn moeder leefde nog zes maanden nadat pancreaskanker was vastgesteld. Na elke chemokuur leefden we op nieuwe hoop. We hebben met de filmploeg dikwijls gediscussieerd over de ‘waterman’. Het is niet duidelijk of hij bestaat of een geest is. In mijn ogen is hij een mogelijke oplossing voor de kanker van de moeder in de film, zoals ook chemo een reddingsmiddel kan zijn maar dat zelden is.’

Als een onderwerp - hoe zwaar ook - zo dicht bij jezelf staat, gaat muziek schrijven dan makkelijker dan anders? Hij denkt even na. ‘Ik weet niet of het gemakkelijker ging, het was wel louterend. Niet alleen voor mij. Vier heads of department van de film, onder wie David, verloren op jonge leeftijd hun moeder. We hadden weinig woorden nodig om elkaar te begrijpen.’

Ideale wereld

‘The Water Man’ ging in september vorig jaar in première op het filmfestival van Toronto. In mei verscheen hij in de Amerikaanse cinema’s. Met een box office van net geen 400.000 dollar werd de film geen commercieel succes, maar de reacties waren hoopgevend. De Amerikanen houden duidelijk van Baerts klankkleur. Dat blijkt uit het contract dat hij net op zak heeft met Gorfaine/Schwartz, Hollywoods belangrijkste talentagentschap voor filmcomponisten. John Williams (‘Jurassic Park’), Thomas Newman (‘1917’) en Brian Tyler (‘Fast & Furious’) zijn er klant.

De afwisseling is interessant. Filmmuziek vraagt om een lang creatief proces met alle twijfels en slapeloze nachten die daarbij horen. Een korte reclameopdracht brengt verfrissing.

Baert toont een pas binnengelopen mail van het impresariaat, met de vraag om twaalf van zijn eigen composities te mailen die volgens hem zouden passen bij een psychologische thrillerserie. Een scenario is er nog niet, hij moet het stellen met een pitch van drie zinnetjes. De opdrachtgever is een reus in de Amerikaanse entertainmentwereld. Eentje tegen wie je niet zomaar nee zegt als die je voor de job wil.

Het doet dromen. Meer Hollywoodopdrachten krijgen, kan dat zomaar? Hij heeft een bedrijf met zijn vrouw, en een verantwoordelijkheid tegenover hun personeel. Postcorona is meer vanop afstand mogelijk dan vroeger, maar het is nu vaak al een lastige spagaat om het creatieve proces van het schrijven van filmmuziek te combineren met een jingle verzinnen voor een commerciële klant. ‘Al is de afwisseling interessant, filmmuziek vraagt om een lang creatief proces met alle twijfels en slapeloze nachten die daarbij horen. Een korte reclameopdracht brengt soms verfrissing. Ik ben trots op ons bedrijf en op de mensen die voor ons werken. In een ideale wereld combineer ik beide. Wie weet wat er op ons afkomt? Ik ben er klaar voor.’

Peter Baert (51) is de oprichter en creatief directeur van Raygun, een audiostudio voor reclamespots (met een omzet van 2 miljoen euro en acht medewerkers). Hij maakt ook filmmuziek. ‘The Water Man’ is zijn eerste Hollywoodsoundtrack. De avonturenfilm werd geregisseerd door David Oyelowo, die Martin Luther King vertolkte in ‘Selma’. De Britse acteur speelt ook de hoofdrol in de film over een jongen die zijn moeder verliest aan kanker.